Pytanie o to, czy lepiej zdecydować się na psa rasowego, czy kundelka, budzi wiele emocji i często prowadzi do gorących dyskusji wśród miłośników czworonogów. W społeczeństwie krążą stereotypy dotyczące charakteru, zdrowia czy inteligencji psów rasowych i mieszańców, co nie zawsze ma pokrycie w rzeczywistości. Poniżej obalamy mity związane z tym tematem i podpowiadamy, na co warto zwrócić uwagę podczas poszukiwania nowego czworonożnego członka rodziny.
Mit 1: Kundelki zawsze są zdrowsze niż psy rasowe
Wiele osób uważa, że kundelki cieszą się lepszym zdrowiem i dłuższym życiem niż psy rasowe, ponieważ ich geny są bardziej zróżnicowane. Choć rzeczywiście większa pula genetyczna może zmniejszyć ryzyko pewnych chorób dziedzicznych, nie oznacza to, że mieszańce zawsze są zdrowsze.
Psy rasowe są hodowane według określonych standardów i w renomowanych hodowlach przechodzą szczegółowe badania pod kątem chorób genetycznych. Kupując psa z dobrego źródła, można sprawdzić jego pochodzenie i mieć większą pewność co do potencjalnych problemów zdrowotnych. Kundelki, zwłaszcza te adoptowane z nieznanym pochodzeniem, mogą być obciążone różnymi przypadłościami, które ujawnią się dopiero z wiekiem. Kluczowe znaczenie dla zdrowia psa mają bowiem nie tylko jego geny, ale także dieta, tryb życia i odpowiednia opieka weterynaryjna.
Mit 2: Psy rasowe są droższe w utrzymaniu
Zakup psa rasowego wiąże się z wyższym kosztem początkowym, ale nie oznacza to, że kundelki są znacznie tańsze w utrzymaniu. Choć faktycznie niektóre rasy wymagają specjalistycznej pielęgnacji, np. psy długowłose czy brachycefaliczne (o skróconych pyskach, jak mopsy czy buldogi), co może zwiększać koszty opieki, w rzeczywistości koszty opieki weterynaryjnej, karmy czy akcesoriów są podobne w obu przypadkach.
Czasem zdarza się, że to kundelki mają większe potrzeby i ich utrzymanie wiąże się z większymi kosztami – z reguły ma to związek z problemami zdrowotnymi, które wynikają z zaniedbań w pierwszych miesiącach ich życia. Niezależnie od tego, czy wybieramy psa rasowego, czy mieszańca, kluczowe znaczenie ma zapewnienie mu dobrej jakości karmy, regularnych wizyt u weterynarza oraz odpowiedniego miejsca do odpoczynku.
Mit 3: Trening kundelków jest trudniejszy
Wiele osób sądzi, że kundelki nie nadają się do szkolenia w takim samym stopniu jak psy rasowe. Faktem jest to, że rasy powstały przez starannie ukierunkowaną hodowlę, dzięki czemu niektóre cechy (np. łatwość nauki, posłuszeństwo) są w nich mocniej wyeksponowane. W rzeczywistości jednak każdy pies, niezależnie od pochodzenia, może się nauczyć wielu komend i z powodzeniem przejść trening posłuszeństwa – o ile zostaną spełnione podstawowe warunki: cierpliwość, konsekwencja i zrozumienie naturalnych potrzeb.
Kundelki często łączą w sobie różnorodne geny, co może owocować szerokim wachlarzem zdolności i unikalnym temperamentem. Jednak nie musi to oznaczać, że są bardziej uparte czy mniej chętne do współpracy niż psy rasowe. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji zwierzęcia, a także od metod treningowych, które zastosuje opiekun. W pracy z mieszankami genów podobnie jak z psami rasowymi kluczowe są pozytywne wzmocnienie (nagrody, pochwały), regularne ćwiczenia i cierpliwość. Wiele kundelków może nawet sprawdzić się w psich sportach, kiedy tylko otrzymają odpowiednio dużo uwagi.
Psy rasowe vs. kundelki – jakie fakty warto znać?
Wiesz już, jakich mitów nie należy powielać. Podsumujmy więc fakty, dotyczące różnic między kundelkami a psami rasowymi.
- Zdrowie i długość życia – w wielu przypadkach kundelki faktycznie są mniej narażone na choroby genetyczne. Z drugiej strony historia zdrowotna psów rasowych, pochodzących od odpowiedzialnych hodowców, jest udokumentowana. Często są one poddawane testom genetycznym, co pozwala na wczesne wykrycie i eliminację niektórych schorzeń. Dlatego tak ważne jest to, aby decydując się na kupno rasowego szczeniaka, wybrać renomowaną hodowlę – bez względu na jej lokalizację. Lepiej przywieźć psa z Warszawy, mieszkając w mieście takim jak Gdańsk, niż wybrać najbliższego hodowcę, który nie dba o dobrostan zwierząt.
- Temperament i zachowanie – psy rasowe mają bardziej przewidywalny temperament, ponieważ ich cechy były przez lata selekcjonowane. Kundelki z kolei często charakteryzują się niepowtarzalną osobowością, ponieważ są wynikiem mieszanki różnych ras. Nie oznacza to jednak, że trudniej je zrozumieć i wyszkolić – ich zachowanie w dużej mierze zależy od środowiska, socjalizacji i podejścia opiekuna.
- Koszty utrzymania i opieki – zakup psa rasowego wiąże się z dużym wydatkiem – ceny szczeniąt z legalnych hodowli często sięgają kilku, a nawet kilkunastu tysięcy złotych. Z kolei adopcja kundelka jest zwykle darmowa lub wymaga niewielkiej opłaty na rzecz schroniska czy fundacji. Warto jednak pamiętać, że zarówno kundelki, jak i psy rasowe wymagają takich samych nakładów finansowych. Każdy pies potrzebuje m.in. dobrej karmy i wygodnego legowiska – nawet jeśli śpi ze swoim właścicielem na jego materacu. Sen to priorytet zarówno w życiu zwierzaka, jak i człowieka, a wygodne podłoże jest niezbędny, aby zapewniał on efektywną regenerację. Dlatego cichy, komfortowy kącik przeznaczony tylko dla czworonoga powinien znaleźć się w każdym domu zamieszkanym przez psa – zarówno rasowego, jak i mieszańca.
- Łatwość szkolenia – psy rasowe często są hodowane z myślą o konkretnych zadaniach, co oznacza, że mogą być bardziej podatne na szkolenie w określonych obszarach. Decydując się na adopcję kundelka (w szczególności w pierwszych miesiącach jego życia), ciężko jest przewidzieć czy spodoba mu się określony typ spędzania czasu wolnego. Dodatkowym utrudnieniem może być też to, że mieszaniec mógł doświadczyć trudnej przeszłości. Wówczas w procesie treningu przydatna może okazać się pomoc doświadczonego behawiorysty.
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy lepszym wyborem jest pies rasowy, czy kundelek – wszystko zależy od indywidualnych oczekiwań i stylu życia opiekuna. Każdy pies, niezależnie od pochodzenia, może być wiernym towarzyszem, jeśli zapewni mu się odpowiednie warunki, miłość i opiekę.
Przeczytaj też: Sen samodzielny czy z partnerem – która opcja jest zdrowsza?
